Een analoge boodschap - PromZ.be
Een analoge boodschap

Een analoge boodschap

Oei, de visitekaartjeshouder bevat nog maar enkele visitekaartjes. De bodem is in zicht zogezegd. Als er iets is dat onmisbaar blijft, is het wel het visitekaartje.

LinkedIn

Ondanks social media wat voor het bedrijfsleven LinkedIn is, blijft het tastbare visitekaartje een dankbare reminder. Zoals LinkedIn gezien mag worden als een digitale visitekaartjesbak. Er zijn parallellen. Het toevoegen van connectieverzoeken is in feite het overhandigen van een visitekaart. Je doet het immers met de gedachtegang dat je zakelijk gezien verder wil met een persoon. De regel is dat mensen niet toegevoegd worden die geen meerwaarde opleveren voor de zaak.

Connect en volg

Hoe meer hoe beter is bij sommigen het credo. Het aantal connecties en volgers bepalen het succesgehalte. Of dit zo succesvol is, is nog geen waarheid. Het klakkeloos accepteren van verzoeken leidt tot nepconnecties zoals een stapel visitekaartjes neerleggen bij de kapper of tandarts. Verzoeken dienen aan criteria te voldoen, anders is het digitaal bestand waardeloos. Het is niet interessant om te kunnen laten zien hoeveel mensen je in het bestand hebt, maar hoeveel mensen je daadwerkelijk kent die een waarde hebben. Omzet hoef je niet te verwachten uit ‘holle’ connecties, maar van actieve connecties.

Visitekaart

Met de visitekaarthouder bewaar ik de visitekaartjes als een analoog bestand. Omdat de kaarten persoonlijk zijn overhandigd, kan ik bij elk kaartje een beeld vormen. Natuurlijk bij de een meer als bij de ander, maar toch is het kaartje een foto. Als ik de lijst van LinkedIn bekijk dan zijn de beelden minder transparant. Ik ken ze niet allemaal en moet gaan graven waarom een connectie is toegevoegd. Eigenlijk wil ik uitsluitend mensen die ik ken en die ik waardeer. Of mijn sociale status daardoor minder wordt, is in feite niet interessant.

Nieuwe kaartjes bestellen bij Drukland met dezelfde opdruk. Die is nog steeds prima omdat het voldoet aan eenvoud. Hoe minder hoe beter is de regel. Het visitekaartje is niet het belangrijkste. De boodschap daar gaat het om. Er is een reden dat een kaartje wordt afgegeven en die wordt wederzijds gedragen: door de gever en de ontvanger. De analoge boodschap!